گل

نمیخواهم گل که گل بی اعتبار است
تــمــام عمــر گل فــصـــل بهار است
                                       تو را خواهم من از گلهای عالم
                                       که عطرتوهمیشه ماندگاراست...

حسود

بر من تو روزگاری رفت و عشقی پا گـــرفت
عاقبت چرخ حسود این عشق را از ما گرفت
شادمانی بود و من بودم٫تو بودی٫عشق بود
عشق و شادی با تو رفت و غم مرا تنها گرفت

رد پا

هیچ بارانی نمیتواند
جای پای تو را از کوچه های خاطراتم محو کند ...
آری٫ دوست تنها چیزی است که گذشت زمان هم
قادر به محو کردن خاطراتش نیست.......

آرزو

تو را آرزو نمی کنم
                          هرگز
                                   چون محال میشوی ...
مثل همه آرزوهایم
                        که شبی بی اختیار تو را آرزو کردم 
                                                                 فقط همین..

بیا

به من بگو که یک روز می آیی ...
و با معجزه اشکانت کویر خشک و آتشناک آرزوهایم 
را سیراب میکنی٫ من تشنه زلال ناب نگاهت هستم 

آغاز

در آغاز محبت گر پشیمانی

بگو بامن که من هم دل ز مهرت بر کنم

تا فرصتی دارم.....

من شنیدم !... به خدا من شنیدم که ساعت 9:30 دقیقه شب اذان صبح گفتند !!
من دیدم ! ...  به خدا من دیدم که گلهای قالی یکی یکی شکفتند !!
من لمس کردم !... لمس کردم عشق را که زیر ( پوست کشیده شب ) می خزید و عرق می کرد و می سوزاند !
من بوییدم !... بوییدم عطر سیب را در دامنه های برفی کوهی که از هیجان پا می کوبید !
من چشیدم !...  چشیدم طعم ماه را و ترانه را و ستاره را !
...می بینی ؟! ... 
         وقتی تو می آیی همه حواسشان پرت می شود !...

چه سلامی؟!
چه نگاهی! وقتی شانه هایت مدتهاست به علامت نمی دانم بالاست و انگار حالا حالاها هم خیال پائین آمدن ندارد.

چه تابستانی؟!
وقتی یک عالمه از برگها هنوز پائین نیامده به خاطرش خودکشی کردند.

چه گرمایی؟!
وقتی دیگر مهِ آهِ من یخِ دستانت را حتی تکان هم نمی دهد.

چه بهانه ای؟!
وقتی تمام بهانه ها را گرفته ای و دیگر گرفتنش از نگرفتنش برایت سخت ترست.

چه حرفی؟!
وقتی تمام حرفها را زده تصمیم رفتنت را روی دیوار هر پس کوچه ای نوشتی و من فقط خواندم.

چه سیبی؟!
وقتی سرخ را زیر سئوال کم رنگِ ماندن و نماندنت کُشتی.

چه تولّدی؟!
 وقتی تمام شمع های دنیا را زیرِ دینِ نازِ سوسوی چشمانت سوزاندی.

چه بخششی؟!
 وقتی دیگر چیزی ؛ حتی لحظه ای درنگ نیست که کسی به تو هدیه نکرده باشد.

چه دوست داشتنی؟!
 وقتی به تعداد حروف دوست داشتن هم دوستم نداری.

چه نامه ای؟!
وقتی نخوانده تک تکشان را مثل سبزه های هفت سین سنّتهایمان به آب روان می سپاری شاید آن سوی رود نمی دانم کجا ؛ کسی با خواندن خطی از آن به زندگی بازگردد ...

دوستت دارم

نمی گویم دوستت دارم .دوست دارم٫ دوست دارم که بفهمی که چقدر دوستت دارم.
بزرگترین آرزوی من این است که کوچکترین آرزوی تو باشم 
                                                                 عشق من.....
                 

عروسک غم

زمانی که از مادر متولد شدم صدایی در گوشم گفت که تا آخر عمر با تو هستم .
پرسیدم که تو کیستی؟ جواب داد که غم ؛ عروسکی که تو با آن سر گرم میشوی.
ولی اکنون میفهمم که من عروسکی هستم بازیچه غم.........